Çocuklar -ile- konuşmalısınız!

 

Ebeveyn çocuk arasındaki ilişkinin anahtarı “çocuğa” değil “çocukla” konuşmaktır.

 

Çocuklar ile konuşmak, karşılıklı bir eylemdir. Çocuğa konuşmak ise tek taraflı bir eylemdir. Çocuğunuza “Yağmurluğunu giy,” “Onu dökeceksin,” ve “Saçının kesilmesi lazım,” gibi sözler söylediğinizde tek taraflı bir eylem içinde oluyorsunuz.

 

Hiçkimse çocuklar da dahil, kendisine sürekli bir şey söylenilmesinden hoşlanmaz. Çocuklar ile konuşmayı denemelisiniz, böylelikle sonuçlarını sizler de fark edeceksiniz. Çocuğunuz ile konuşmak ve onların ne yapmak istedikleri konusunda onları dinlemek, gelişim süreçleri için çok önemlidir.

 

Bir buçuk ay önce bir aile görüşmesinde danışanımın ailesine “Çocuğunuzla sohbet ediyor musunuz?” diye sordum. Anne bir taraftan baba bir taraftan “Aaa tabiki sohbet etmez miyiz? Buna çok dikkat ediyoruz. Hatta işteyken bile arayıp, ödevini yaptın mı, yemeğini yedin mi, kitap okuyorsun değil mi? diye hep sorarız” dediler. Belli ki aileyi bu açıklama tatmin etmedi, sonrasında akşam eve gelince de sohbet ettiklerini “odanı topladın mı? okulda dersi iyi dinledin mi?” gibi örneklerle anlattılar.

 

Sizce bu sohbet mi yada bir iletişim şekli mi? Maalesef bu şekilde çocuklarımıza sürekli  bir şeyleri söylemek tek taraflı bir eylemden başka bir şey değildir!

 

Çocuklarımızla konuşalım yani sohbet edelim. Onlara fikirlerini soralım, ne yapmak istediklerini yada ne yapmak istemediklerini dinleyelim. Onların kendilerini ifade etmelerine fırsat verip, sohbetin keyfini çıkardıkça iletişiminiz artacağı gibi çocuğumuzun sosyal ve bilişsel gelişimini desteklemiş olacağız.

 

Psk. Çiğdem Doğan